
Cover
Pack & Go
Pack your bag and come out of your world.
น๊อต - เขมนิจ เอี่ยมสุข


![]() |
---|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
สวัสดีค่ะ วันนี้เราพาทุกท่านมาพบกับสาวน้อยนักเดินทาง อย่าง น้องน๊อต - เขมนิจ เอี่ยมสุข นักศึกษาชั้นปีที่ 3 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบ มหาวิทยาลัยพระจอมเกล้าพระนครเหนือ แว่วๆมาว่าเธอชอบการไปเที่ยวกับคนแปลกหน้าเป็นชีวิตจิตใจ จนเป็นที่มาของกระทู้เด็ดอย่าง “แบกเป้เที่ยวหน้าหนาวที่ดอยม่อนจองกับคนแปลกหน้า” ไปร่วมค้นหาตัวตนและมุมมองการท่องเที่ยวตามแบบฉบับของน้องน๊อตกันเลยดีกว่าค๊า
จุดเริ่มต้นจากการรีวิวสถานที่ท่องเที่ยว
เริ่มต้นจากการเขียนรีวิวเล่นๆในพันทิพย์ค่ะ ตอนนั้นกระทู้แรกคือ “แบกเป้เที่ยวหน้าหนาวที่ดอยม่อนจองกับคนแปลกหน้า” ค่ะ คือเคยสัญญากับแฟนเก่าไว้ว่าจะไปเชียงใหม่ด้วยกัน แต่สุดท้ายก็ ไม่ได้ไป ด้วยความที่เราอยากไปอยู่แล้ว ก็ไม่รู้จะไปกับใคร ชวนเพื่อน เพื่อนก็ไม่ไปด้วย (หัวเราะ) เราก็ลองโพสเล่นๆว่า หาเพื่อนไปเที่ยว อะไรแบบนี้ ก็มีคนทักมาคนหนึ่งว่าไปเชียงใหม่กันไหม เราก็เลยไปเที่ยวเชียงใหม่จริงๆค่ะ พอเราได้ไปก็เลยมีทริปที่ 2 ทริปที่ 3 เรื่อยๆอะไรแบบนี้
1 ปีกับประสบการณ์ดีดีจากการรีวิวที่เที่ยว
มันคงเป็นความโชคดีมากกว่า เราไม่ได้ตั้งใจจะให้มันดังหรืออะไรเลย เราก็แค่อยากเขียน อยากบรรยายความรู้สึกในการไปเที่ยวกับคนแปลกหน้าของเรา แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นการฟลุ๊คหรืออะไร มีคนมาติดตาม มีคนชื่นชม มีคนรู้จักมากขึ้น และมันก็เป็นจังหวะที่ทางนิตยสาร EDTguide เขาชื่นชมงานเขียนของเรา ก็เลยได้มีโอกาสเข้ามาในจุดนี้ ก็ต้องใช้ความพยายามขึ้นเลยค่ะ เพราะตอนนี้คนรีวิวก็เยอะมากๆ เลยแอบกดดันตัวเองเล็กๆ โดยรวมก็จะใช้ความรู้สึกในการเล่าเรื่องมากกว่าค่ะ
“หาเพื่อนไปเที่ยว อนุญาตให้บ่นตลอดทริป”โพสต์เล่นๆ ได้เพื่อนเดินทางเพียบ!
เป็นคนชอบโพสต์อะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ มีอยู่วันหนึ่งเราก็โพสต์เล่นๆว่า “หาเพื่อนไปเที่ยว อนุญาตให้บ่นตลอดทริป” แล้วก็มีคนมาคอมเม้นต์เยอะมาก ชวนไปนั่นไปนี่ ตอนนั้นก็ไม่คิดว่าจะมีใครมาคอมเม้นต์เยอะขนาดนั้น ก็เลือกไม่ถูกเลยค่ะว่าจะไปกับใครดี เลยเลือกจากสถานที่ที่เราอยากไป ลองทักไปถามเขาดูว่าไปยังไง อะไรยังไง สุดท้ายก็ได้ไปด้วยกัน ก็ไม่คิดว่าใครจะอยากไปเที่ยวกับคนแปลกหน้าแบบเรา มันก็เป็นความรู้สึกที่แปลกดี แถมได้เพื่อนเพิ่มอีกด้วย (ยิ้ม)
เพราะเพื่อนไม่ยอมไปเที่ยวด้วย ก็เลยไปกับคนแปลกหน้าซะเลย!
คือบางทีมันก็รู้สึกนอยด์นิดๆ เวลาชวนเพื่อนไปเที่ยวแล้วไม่มีใครไปด้วยสักคน เเล้วเมื่อไหร่จะได้ไปสักที ก็เหมือนว่าเราไม่กล้าแล้วเมื่อไหร่จะได้เจออะไรใหม่ๆสักที ก็หยุดอยู่ที่เดิม ก็เลยตัดสินใจไปกับคนแปลกหน้านี่แหละ อย่างน้อยเขาก็มีอุดมการณ์เดียวกับเรา (ยิ้ม)
เคยไปเที่ยวคนเดียวบ้างไหม?
ยังไม่เคยค่ะ รู้สึกว่าการไปเที่ยวคนเดียว มันจะเหงาเกินไปไหม? มันไม่มีคนช่วยตัดสินใจ มีคนไปด้วยคงจะอุ่นใจและมีความสุขมากกว่าได้อะไร
จากการไปเที่ยวกับคนแปลกหน้า
เราได้รู้จักคนใหม่ๆ เจออะไรใหม่ๆ สมมุตว่าถ้าไปเที่ยวกับคนเดิมๆ ความรู้สึกมันก็เหมือนเดิม แต่พอได้ไปกับคนใหม่ๆ คนที่ไม่คุ้นเคย ซึ่งเราไม่รู้หรอกว่าเขานิสัยเป็นยังไง มันเหมือนเป็นการเรียนรู้กันและกันในระหว่างเดินทาง ได้แลกเปลี่ยนความคิด ทัศนคติอะไรหลายๆอย่าง บวกกับเรามีจุดมุ่งหมายเดียวกัน มันเลยทำให้เกิดความสุข ความสนุก และความท้าทาย ตลอดทริปเลยค่ะ
เที่ยวแบบ ไร้แพลน
เป็นคนไม่ค่อยวางแพลนในการท่องเที่ยวมากมายค่ะ ถ้าเราเป็นคนนำทริปก็อาจจะมีลิสต์ไว้คร่าวๆว่า ต้องเดินทางยังไง อะไรแบบนี้ แต่ไม่ถึงกับว่า ต้องกำหนดเวลาว่าจะต้องไปถึงที่นั่นที่นี่กี่โมง ส่วนใหญ่ก็จะไปดูสถานการณ์ข้างหน้ามากกว่าค่ะ เตรียมตัวแค่ว่า เราจะไปที่ไหน ต้องแต่งตัวแบบไหน เตรียมชาร์ตแบตกล้องไว้ก็แค่นั้น
เที่ยวแบบน๊อต เที่ยวแบบ “นักเดินทาง”
อย่างนักท่องเที่ยวอาจจะต้องการความสะดวกสบายเหมือนได้ไปพักผ่อนอะไรประมาณนี้ แต่สำหรับน๊อตแล้ว การท่องเที่ยวไม่ใช่แค่การไปพักผ่อน ไปนอนโรงแรมหรูๆ แต่คือการได้เดินทาง ได้ผจญภัย บางทีมันก็ต้องมีความพยายามนิดหนึ่งนะ มันไม่ได้ง่ายที่จะได้ไปเจออะไรแบบนี้ มันน่าสนุกกว่าการได้นอนดี กินอาหารดีๆ รู้สึกว่าการท่องเที่ยวที่แท้จริงมันมีอะไรมากกว่านั้น
เลือกสถานที่ท่องเที่ยวจากอะไร
ง่ายๆเลย คืออยากไปก็ไป น็อตคิดว่าคนส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลมาจากโซเชียลฯเยอะมากเลยนะ ไม่ว่าจะเป็นภาพถ่าย หรืออะไรก็แล้วแต่ พอเห็นแล้วเรารู้สึกอยากไป ก็หาข้อมูลนิดหน่อย ก็ไปเลย อย่างล่าสุดไป “ม่อนทูเล” ก็มีคนอื่นมากชวนนี่แหละ เราก็ไม่รู้จักอะไรเขามากหรอก แต่ก็จะเห็นรูปในเฟสบุ๊คที่พี่เขาไปเที่ยวมาหลากหลายที่ ส่วนม่อนทูเล เราก็ไม่รู้หรอกว่ามันหน้าตาเป็นยังไง เขาบอกเราแค่ว่า อยู่จังหวัดตากนะ เราก็ไม่รู้อะไรมากมายหรอก เห็นพี่เขาไปมาหลายที่แล้ว แสดงว่าเขาต้องเชี่ยวชาญพอสมควร เราคงจะฝากชีวิตกับเขาได้ (หัวเราะร่วน) แค่นั้นแหละ ก็ตัดสินใจแพ็คกระเป๋าไปกับเขาเลย
ไกลแค่ไหน...ก็จ่ายแค่ 3,000
เชื่อไหม ไปเที่ยวแต่ครั้งไม่เคยเกิน 3,000 บาทเลย มันก็ไม่ได้ลำบาก แต่เราก็ไม่ได้ฟุ่มเฟือยอะไรมากกว่า อย่างม่อนทูเลที่เพิ่งไปมา นั่งรถตู้ไปกัน 10 คน ซึ่งเราไม่รู้จักใครเลย จะมีแค่พี่ที่ชวนเราไปแค่นั้น ก็วางกองกลางเท่านั้นเท่านี้ หารค่ารถกัน มันก็เลยทำให้เราเซฟงบประมาณไปได้เยอะมาก
“ม่อนจอง” สถานที่เที่ยวสุดประทับใจ
ถ้าวัดจากความรู้สึก ก็คงเป็น “ดอยม่อนจอง” นี่แหละค่ะ เป็นความรู้สึกแรก ที่แฮปปี้สุดๆในการไปเที่ยวเลยก็ว่าได้ ทุกวันนี้ไปเที่ยวไหนต่อไหน ไปกับคนแปลกหน้าเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่ได้ความรู้สึกแบบที่นี่สักที คงเป็นเพราะเรามีเพื่อนร่วมทางดีด้วย มันเลยทำให้ความประทับใจเพิ่มขึ้นไปอีก ถึงดอยม่อนจองจะไม่ใช่ภูเขาที่สวยที่สุด แต่เป็นที่ที่ “ใช่” ที่สุดของน๊อตเลยค่ะ
“ญี่ปุ่น” อยากไปสักครั้งในชีวิต
ที่ที่อยากไปเป็นพิเศษก็น่าจะเป็นญี่ปุ่นค่ะ น็อตว่า ญี่ปุ่นเป็นเมืองที่น่ารักมากๆ ไม่ว่าจะเป็นบรรยากาศ ผู้คน รู้สึกว่ามันน่ารักไปหมดเลย ถ่ายรูปออกมายังไงก็สวย แต่ยังไม่เคยไปเลยค่ะ แต่ยังไงก็ต้องไปให้ได้สักครั้งหนึ่ง
ฉายา “ไอ้สับปะรด” ได้มาเพราะพร็อพของเพื่อน J
คือตอนที่ไปม่อนจองก็จะมีเพื่อนผู้หญิง 1 คน และก็จะมีเพื่อนที่เป็นกระเทยอีกคนหนึ่ง แต่สวยมาก ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาเป็น...พอได้ยินเสียงเท่านั้นเงิบเลยจ้า หลังจากทริปนั้นก็มีโอกาสได้ไปเที่ยวด้วยกันอีก โดยส่วนตัวเราไม่ได้เป็นเตรียมตัวอะไรมากมายอยู่แล้ว แต่เพื่อนเราคนนี้ นางแซ่บค่ะ เป็นคนแต่งตัวเก่ง นางจะต้องเตรียมพร็อพทุกสิ่งอย่างเพื่อที่จะถ่ายรูป ตอนนั้นจำได้ว่าไปทะเล ไปเกาะขามค่ะ คือพร็อพนางมาเต็มมากก ไม่ว่าจะเป็นสับปะรด แตงโม ไอเราก็ยืมพร็อพมาถ่ายรูปเก๋ๆ จนกลายเป็นเพื่อนล้อเราจนทุกวันนี้ ให้ฉายา “ไอ้สับปะรด” อะไรแบบนี้ ก็เป็นอะไรงงๆ ขำๆดีค่ะ
“กล้องถ่ายรูป” พระเอกทุกทริป
ที่ขาดไม่ได้คือ กล้องถ่ายรูปค่ะ จริงๆเราไม่ได้ตั้งใจจะเก็บรูปนะ แต่วันหนึ่งเราอาจจะลืมว่าเราเคยไปที่ไหนมาบ้าง ภาพถ่ายมันเป็นสิ่งที่ช่วยบันทึกความทรงจำได้ดีมากๆ หากเรามาย้อนดูรูปเก่าๆเราจะรู้สึกได้จริงๆว่าตอนนั้นเรารู้สึกดีขนาดไหน
ไปเที่ยวกันเถอะ...ได้อะไรมากกว่าที่คิด
สิ่งที่ได้รับจริงๆก็คือการได้พบเจออะไรใหม่ๆ ได้เพื่อนใหม่ เราไม่ได้หยุดอยู่ที่เดิม เหมือนกบที่ได้ออกนอกกะลา ได้พบเจอว่าภายนอกเขาไปถึงไหนแล้ว หรือว่ามันมีอะไรพิเศษบ้าง เราไม่ได้คาดหวังว่าเราจะต้องได้อะไรกลับมาบ้าง แต่พอได้ไปสัมผัสคือมันได้ทั้งประสบการณ์และความรู้สึกดีดีจริงๆนะคะ มันเป็นความรู้สึกที่ว่า “ เฮ้ย ทำไมมันดีจังวะ” ไม่ใช่แค่บรรยากาศ แต่รวมไปถึงผู้คน วัฒนธรรม หรือเพื่อนร่วมทาง มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ ถ้าไม่ได้มาก็คงไม่ได้ความรู้สึกแบบนี้
สำหรับน็อต การท่องเที่ยวไม่ใช่สิ่งที่ไร้สาระ คนส่วนใหญ่เวลาไปเที่ยว ก็ต้องมีการถ่ายภาพ อัพเฟสบุ๊คบ้าง อินสตราแกรมบ้าง แค่นี้มันก็เป็นการส่งต่อให้คนอื่นๆได้เห็น ได้สัมผัสมุมมองใหม่ได้เช่นกัน อีกด้านหนึ่งก็เป็นการช่วยสนับสนุนการท่องเที่ยวไทยด้วย
//เป็นยังไงกันบ้างคะกับมุมมองการท่องเที่ยวในแบบของน้องน๊อต อาจจะทำให้ใครหลายๆคนอยากแพ็คกระเป๋าออกไปเที่ยวกันบ้างแล้วใช่ไหมคะ? อย่ารอช้า ไปกันเถอะค่ะ แล้วคุณจะพบว่าการเดินทางให้คุณมากกว่าที่คิด//
